Η στέβια χρησιμοποιείται πολύ τα τελευταία χρόνια ως γλυκαντικό.
Ας πούμε μερικά στοιχεία για τη στέβια: Το 2011 πήρε έγκριση από την Ευρωπαΐκή Επιτροπή μια νέα γλυκαντική ύλη χωρίς θερμίδες : οι γλυκοζίτες της στεβιόλης. Είναι το καθαρό εκχύλισμα που λαμβάνεται από τα φύλλα του φυτού Stevia rebaudiana. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά πριν από αιώνες στην Παραγουάη. Οι γλυκαντικές ιδιότητες της στέβιας έγιναν γνωστές αργότερα, στον 19ο αιώνα. Τότε ένας Ελβετός βοτανολόγος που εργαζόταν στη Νότια Αμερική ανακάλυψε το λεγόμενο «γλυκό φύλλο» και το μετέφερε μαζί του στην πατρίδα.
Η στέβια έχει χαρακτηριστεί από τους αρμόδιους φορείς ως ασφαλής γλυκαντική ουσία. Η θερμιδική της αξία είναι πολύ χαμηλή. Υπάρχει σε διάφορες μορφές: υγρή ή κρυσταλλική. Στην περίπτωση της υγρής στέβιας συνήθως αναλογούν 5 σταγόνες σε 1 κουταλάκι κρυσταλλική ζάχαρη. Για την κρυσταλλική στέβια αναφέρεται συνήθως στη συσκευασία 1:1, 1:3 ή 1:5. Αυτό σημαίνει ότι 1 όγκος στέβιας αποδίδει την ίδια γλυκύτητα με 1 ή 3 ή 5 όγκους ζάχαρης αντίστοιχα.
Όταν καταναλώνουμε προϊόντα με στέβια καλό είναι να ελέγχουμε τη διατροφική επισήμανση στη συσκευασία. Πολλές φορές συνυπάρχουν και άλλα συστατικά όπως η δεξτρόζη, που έχουν τις ιδιότητες της γλυκόζης και επομένως ανεβάζουν το σάκχαρο και προσθέτουν θερμίδες.
Η στέβια δεν περιέχει θερμίδες και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από άτομα με προβλήματα παχυσαρκίας.